Videoda Neler Konuşuldu?
Annelerin dert yandığı bir konu da yeme sorunu. Yeme sorununa yol açan durumlar, tutumlar var mıdır?
Çokça var aslında. Mesela sık yaptığımız bir yanlış yemek sürelerini uzun tutmak. İştahsız bebeklerden yakınan bazı anneler bizim yemek süremiz bir saati buluyor diyorlar örneğin, bir saat bir bebek için hele bir de mama sandalyesinde hareketsiz oturduğunu düşünürseniz çok uzun bir süre. Bu çocuk için her yemek zamanı bir işkenceye dönecek demektir, çünkü ne kadar aç olursa olsun küçük çocuklar için bir saat öylece beklemek bir işkence olacaktır. İdeal yemek süremiz 20-30 dakikayı geçmemeli. Yine daha önce bahsettiğim bir konu da çocukların kendi yemeğini, çatalını, kaşığını tutmasına izin vermek ve onları aile sofrasına davet edip bizimle beraber yemelerini sağlamak olmalı. Başka bir yanlış da baskıcı tutumlar göstermek. Beslenme konusunda tutumlarına göre aileler dört farklı alt gruba ayrılmışlar: Bir tanesi kontrol edici tutum, bu aslında toplumumuzda çok yaygın bir davranış. Bebeğin neyi ne kadar yiyeceğini, yemek süresini hep biz kontrol etmek istiyoruz ama bu aslında doğru bir tutum değil. Bir diğeri müsamahakar tutum. Bu sefer de çocuk köfte yemek istemeyince anne hemen evde üç çeşit yemek olmasına rağmen hemen onun sevebileceği ya da istediği yemeği pişiriyor. Ya da zaman konusunda çocuk ben şu an yemek istemiyorum deyip zamanı kendisi belirliyor. Bu tutumu da ben doğru bulmuyorum. Diğer bir grup da ihmalkar tutum gösterenler. Burada ebeveynler çocuğum neyi ne zaman isterse yiyebilir diyor, beslenmesine hiç müdahale etmiyor. Dördüncü grup da hassas sorumlu ebeveyn grubu. Aslında ideal olan grup bu işte. Hem çocuğa karşı hassas, hem de sorumluluklarının bilincinde. Çocuğun yemek masasına katılmasına müsaade ediyor, öğün aralarında abur cubur tüketmesine izin vermiyor, sağlıklı besinler hazırlayıp çocuğa sunuyor ve çocuğun yiyeceği miktarı kendisinin belirlemesine olanak tanıyor. Yani illa bunu da bitireceksin, şu üç lokmayı da yiyeceksin gibi zorlayıcı bir tutum sergilemiyor. Bu konuya ailelerin özellikle dikkat etmesi lazım çünkü çok yanlış yaptığımız bir konu. Teknoloji çağının gelmesiyle beraber yaptığımız bir hata da çocuklara televizyon, telefon veya tablet karşısında yemek vermek. Bu da annenin kolayına geliyor çünkü çocuk o an hipnotize olduğu için karşılık veremiyor. İstemediği şeyleri böyle en başlarda verebilir belki annesi ama ileride çocuk kendi yemeğini kendi yemeye başlayınca itiraz etmeye de başlayacak. Bu da aralarında çatışmaya sebep olacak, böyle bir problemi var. Bir diğer konu da yine bebeklerin yemek yerken yemekle oynamasına, kendi kendine yemeye çalışmasına müsaade etmiyoruz, ortalığın kirlenmesinden korkuyoruz özellikle anneler olarak. Ancak bebekler yemek yemeyi oynayarak, tadarak, dokunarak, tecrübe ederek öğreniyorlar. Bu yüzden BLW dediğimiz bir yöntem var ki anneler de biliyorlar artık bunu, bu aslında doğru bir tutum. Ben sadece biraz daha geç başlanmasını öneriyorum. Çalışmaların kanıtladığı üzerine bu yöntemde kendi kendine yemek yiyen bebeklerin daha az seçici oldukları, anneleri verdiklerinde yemedikleri şeyleri kendileri yediklerinde yemeye devam ettiklerini görüyoruz. Dolayısıyla özellikle iştahsız, yemek seçen çocuk sahibi ebeveynlere bunu öneriyoruz. Böylelikle hem yemekten zevk alıyorlar, hem daha az yemek seçiyorlar, hem de zaten yemek yeme uğraşı kendilerini yeterince meşgul ettiği için sıkılmadan yeme aktivitesini yapıp ekran bağımlılılığından kurtuluyorlar. Anneler için de her şey çok daha kolay oluyor.
